Είναι απλά και όμως δεν γίνονται. Σε έναν καταιγισμό αρνητικών ειδήσεων και μια συζήτηση που περιστρέφεται γύρω από το psi, το κούρεμα του χρέους, που θα βρεθούν τα χρήματα για να πληρώσουμε το δάνειο (εντάξει αυτό είναι εύκολο, με ... νέους φόρους) κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι η ζωή μας δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από αυτά.
Ωστόσο υπάρχουν μερικές αλήθειες που κατά καιρούς ακούγονται και τις προσπερνάμε. Διαμαρτυρόμαστε για την ύφεση που μας προκάλεσε το "σχέδιο διάσωσης" και ξεχνάμε ότι αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιο, ύφεση, μείωση του κράτους πρόνοιας, απελευθέρωση, εσωτερικός πληθωρισμός που υποτίθεται μακροπρόθεσμα θα λειτουργούσαν ευνοϊκά παρά τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες.
Λένε συνεχώς ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο επειδή τα μέτρα απέτυχαν ενώ ξέραμε ότι δεν ήταν βιώσιμο από την αρχή που καταφύγαμε στην τρόικα και έλεγαν ότι το χρέος θα ξεπερνούσε το 150% του Α.Ε.Π. ούτως ή άλλως.
Δεν ξέρω αν όσοι πήραν τις αποφάσεις και όσοι τις ψήφισαν στην βουλή έδρασαν συνειδητά ή όχι, αν πίστευαν ή όχι ότι τελικά θα έσωζαν την χώρα ή λειτουργούσαν σαν εργαλεία σκοτεινών δυνάμεων όμως τους κατηγορώ ότι δεν έκαναν ότι θα έπρεπε να είχαν κάνει στην αρχή με αποτέλεσμα να είμαστε τώρα στο χείλος του γκρεμού.
Να μην βάλουν κανένα νέο φόρο στην αρχή αλλά να μειώσουν όσο γρηγορότερα μπορούσαν τις δαπάνες που αφορούν τα φάρμακα, τα νοσοκομειακά υλικά και τις στρατιωτικές δαπάνες.
Να καταργούσαν άμεσα όσους οργανισμούς πραγματικά δεν χρειάζονταν και όχι να το λένε χρόνια τώρα χωρίς ακόμα να το έχουν κάνει.
Να προσπαθούσαν να εισπράξουν τους φόρους απ' όσους χρωστούσαν τότε και όχι μετά από 3 χρόνια.
Να ζητούσαν από τις τράπεζες στοιχεία για εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού, και σε όσους δεν μπορούσαν να τα δικαιολογούσαν να επιβληθεί δίωξη και να τους ζητηθεί το ποσό που προφανώς είναι παράνομο και όχι να παλεύουμε για συμφωνία με την ελβετική κυβέρνηση.
Και πολλά ακόμα..
Σκοπεύω να ασχοληθώ λεπτομερώς με αυτά και άλλα ενδιαφέροντα σε επόμενες δημοσιεύσεις μου.
Ωστόσο υπάρχουν μερικές αλήθειες που κατά καιρούς ακούγονται και τις προσπερνάμε. Διαμαρτυρόμαστε για την ύφεση που μας προκάλεσε το "σχέδιο διάσωσης" και ξεχνάμε ότι αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιο, ύφεση, μείωση του κράτους πρόνοιας, απελευθέρωση, εσωτερικός πληθωρισμός που υποτίθεται μακροπρόθεσμα θα λειτουργούσαν ευνοϊκά παρά τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες.
Λένε συνεχώς ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο επειδή τα μέτρα απέτυχαν ενώ ξέραμε ότι δεν ήταν βιώσιμο από την αρχή που καταφύγαμε στην τρόικα και έλεγαν ότι το χρέος θα ξεπερνούσε το 150% του Α.Ε.Π. ούτως ή άλλως.
Δεν ξέρω αν όσοι πήραν τις αποφάσεις και όσοι τις ψήφισαν στην βουλή έδρασαν συνειδητά ή όχι, αν πίστευαν ή όχι ότι τελικά θα έσωζαν την χώρα ή λειτουργούσαν σαν εργαλεία σκοτεινών δυνάμεων όμως τους κατηγορώ ότι δεν έκαναν ότι θα έπρεπε να είχαν κάνει στην αρχή με αποτέλεσμα να είμαστε τώρα στο χείλος του γκρεμού.
Να μην βάλουν κανένα νέο φόρο στην αρχή αλλά να μειώσουν όσο γρηγορότερα μπορούσαν τις δαπάνες που αφορούν τα φάρμακα, τα νοσοκομειακά υλικά και τις στρατιωτικές δαπάνες.
Να καταργούσαν άμεσα όσους οργανισμούς πραγματικά δεν χρειάζονταν και όχι να το λένε χρόνια τώρα χωρίς ακόμα να το έχουν κάνει.
Να προσπαθούσαν να εισπράξουν τους φόρους απ' όσους χρωστούσαν τότε και όχι μετά από 3 χρόνια.
Να ζητούσαν από τις τράπεζες στοιχεία για εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού, και σε όσους δεν μπορούσαν να τα δικαιολογούσαν να επιβληθεί δίωξη και να τους ζητηθεί το ποσό που προφανώς είναι παράνομο και όχι να παλεύουμε για συμφωνία με την ελβετική κυβέρνηση.
Και πολλά ακόμα..
Σκοπεύω να ασχοληθώ λεπτομερώς με αυτά και άλλα ενδιαφέροντα σε επόμενες δημοσιεύσεις μου.
